اعتقاد بنده، مجالس عزادارى حسينى بايد از سه ويژگى برخوردار باشد:
اوّلين ويژگى بايد اين باشد كه چنين مجالسى، محبّت به اهل بيت
عليهمالسّلام را زياد كنند. چون رابطه عاطفى، يك رابطه بسيار ذىقيمت است.
شما، روحانيون، بايد كارى كنيد كه محبّت شركتكنندگان در مجالس مذكور،
روزبهروز نسبت به حسينبنعلى عليهالسّلام، خاندان پيغمبر و مناشىء
معرفت الهى، بيشتر شود. اگر شما خداى ناكرده، در مجالس مذكور وضعى را
بهوجود آوريد كه مستمع يا فرد بيرون از آن فضا، از لحاظ عاطفى به اهلبيت
عليهمالسلام نزديك نشد، بلكه احساس دورى و بيزارى كرد، نه فقط چنين مجالسى
فاقد يكى از بزرگترين فوايد خود شده، بلكه به يك معنا، مضّر هم بوده است.
حال شما كه مؤسّس يا گوينده چنين مجالسى هستيد، ببينيد چه كارى مىتوانيد
بكنيد كه عواطف مردم، براثر حضور در اين مجالس، نسبت به حسينبنعلى
عليهالسّلام و اهل بيت پيغمبر عليهم افضل صلواة اللَّه روزبهروز بيشتر
شود.
دومين ويژگىاى كه بايد در اين مجالس به وجود آيد، اين است كه مردم نسبت
به اصل حادثه عاشورا، معرفت روشنتر و واضحترى پيدا كنند. اينطور نباشد كه
ما در مجلس حسينبنعلى عليهالسّلام، به منبر برويم يا سخنرانى كنيم، اما
موضوع سخنرانى، حضّار آن مجلس، اعم از جوان و غيرجوان و زن و مردِ اهل فكر و
تأمّل را - كه امروز در جامعه ما بسيارند و اين از بركات انقلاب است - به
اين فكر فرو ببرد كه «ما به اين مجلس آمديم و گريهاى هم كرديم؛ اما براى
چه؟ قضيه چه بود؟ چرا بايد براى امام حسين عليهالسلام گريهكرد؟ اصلاً چرا
امام حسين عليهالسلام به كربلا آمد و عاشورا را به وجود آورد؟» بنابراين،
به عنوان منبرى يا سخنران، بايد به موضوعاتى بپردازيد كه جوابگوىِ چنين
سؤالاتى باشد. بايد نسبت به اصلِ حادثه عاشورا معرفتى در افراد بهوجود
آيد. اگر در روضهخوانى و سخنرانى يا سايرِ مطالبِ بيان شده از طرف شما،
نكتهاى روشنگر يا حداقل اشارهاى به اين معنا نباشد، يك ركن از آن سه ركنى
كه عرض شد، كم و ناقص خواهد بود. يعنى ممكن است مجلس مذكور، فايده لازم را
ندهد و ممكن هم هست خداى ناكرده در بعضى از فروض، ضرر هم بكنيم.
سومين ويژگى لازم در اين مجالس، افزايش ايمان و معرفت دينى در مردم است.
در چنين مجالسى بايد از دين، نكاتى عنوان شود كه موجب ايمان و معرفتِ بيشتر
در مستمع ومخاطب گردد. يعنى سخنرانان و منبريها، يك موعظه درست، يك حديث
صحيح، بخشى از تاريخ آموزنده درست، تفسيرِ آيهاى از قرآن يا مطلبى از يك
عالم و دانشمندِ بزرگ اسلامى را در بيانات خود بگنجانند و به سمع
شركتكنندگان در اين مجالس برسانند. اينطور نباشد كه وقتى بالاى منبر
مىرويم، يك مقدار لفّاظى كنيم و حرف بزنيم و اگر احياناً مطلبى هم ذكر
مىكنيم، مطلب سستى باشد كه نه فقط ايمانها را زياد نمىكند، بلكه به تضعيف
ايمانِ مستمعين مىپردازد. اگر اينطور هم شد، ما از جلسات مذكور به فوايد
و مقاصدِ موردِ نظر نرسيدهايم.
برگرفته شده از بيانات در دیدار جمعی از روحانيون كهگيلويه و بويراحمد
برچسبها:
امام خامنه ای,
بیانات,
رهبر انقلاب,
حضرت آيتاللهالعظمی الامام سيدعلی خامنهای
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۱ساعت ۱۲:۴۰ ب.ظ توسط سید علیرضا
|
